Marcel, mijn man, heeft morgen een drukke dag voor de boeg. Sinds 1,5 jaar werkt hij bij DUO in Groningen en heeft steeds thuis gewerkt. Maar nu moet hij morgen naar Groningen voor een meeting. “Oh dat komt goed uit”, zegt ie, “dan kan ik meteen mijn viool bij de vioolbouwer brengen voor een reparatie” En hij wil gaan fietsen in zijn Velomobiel DF (een dichte ligfiets)……
“Nou", zeg ik “misschien niet zo’n goed plan want er komt morgen sneeuw!!” Maar Marcel wil per se fietsen, parkeren is lastig in de stad en met de fiets kan hij van deur naar deur…. Oké, zelf weten dan, maar kom niet klagen. Dus alles wordt ’s avonds ingepakt, een hele expeditie; eten, droge kleren voor de terugtocht, nette kleren voor op het werk en natuurlijk de op maat gemaakte unieke Bolsas-handgemaakte tas voor de i-Pad.
Alles ligt klaar en de volgende morgen gaat om 5.30 de wekker….
Zo de strijder is op pad, ik ga lekker aan het werk, ben bezig met een handgemaakte beugeltas of dokterstas! Van prachtig bizon leer. Dit leer is heel bijzonder omdat de dieren in het wild leven. Deze leersoort is getekend door het vrije leven en dat is te zien aan de littekens. Door een speciaal “shrinking leather” techniek heeft het een prachtige levendige textuur. Deze beugeltas wordt erg mooi, al zeg ik het zelf. In de loop van de dag begint het behoorlijk te sneeuwen, ik moet aan Marcel denken, zie je wel had ik het niet….
’s Avonds laat komt Marcel na een vreselijke tocht thuis. De lieve sneeuwvlokjes blijken ijskristallen, en erg hard als je ze in de ogen krijgt. Alle spullen worden uit de fiets gehaald en op een hoop in de kamer gegooid. Nou, en bedankt, ik heb weer werk, denk ik erbij. Maar Marcel is hartstikke koud en moe en ik stuur hem eerst onder de douche.
Waar is mijn handgemaakte tas?
Dan komt ie lekker opgefrist en schoon beneden. Ruimt zijn spullen op en zegt: “hé Dien heb je mijn handgemaakte tas ook gezien?”….ik neuh….zit vast nog in je fiets! Hij opnieuw in de garage kijken met een zaklamp in zijn fiets, binnensmond mompelt, die is toch echt leeg? Nee, niks nada! Ik zeg tegen hem: “hij is vast blijven staan in het restaurant waar je de meeting had, want daar had je hem toch?” Intussen is het 22.00 en het restaurant neemt niet meer op.
Nou ja morgen maar even bellen want natuurlijk is hij gevonden. In de tas zit niet alleen de iPad maar ook twee boeken met aantekeningen van het werk, een dure Montblanc vulpen met handgemaakte leren hoes en een handgemaakt etui van mijn hand. Eerst slapen dan bellen we morgen dat restaurant en het komt vast goed!
Volgende ochtend, na een onrustige nacht, meteen bellen, en dan slaat de paniek echt toe. Geen tas, Niet gevonden! Op de iPad staat al zijn bladmuziek. Komende week zijn er twee optredens en dat lukt niet zonder de iPad. Zou de tas dan toch nog op het werk zijn? Marcel springt in de auto op weg naar Groningen om te kijken of hij daar nog staat. Maar halverwege de rit belt hij, en zegt, “Dien ik weet ZEKER dat ik hem in het restaurant bij me had. Tja dan kom je maar weer terug.”
Unieke handgemaakte tassen
Marcel komt helemaal gestresst weer thuis. Ik ben op dit moment heel oplossingsgericht. Joh, ik maak een nieuwe tas voor jou en jij bestelt een nieuwe iPad. Dan kan je de backup terugzetten en dan kun je je viool optreden doen. Zo gezegd zo gedaan. Een nieuwe iPad heeft echter weer andere zorgen. Het neemt tijd om dat ding in te richten. Opnieuw een slapeloze nacht.
De unieke tas die ik voor Marcel drie jaar geleden heb gemaakt is een combinatie van hergebruikt leer en gobelin. In mijn atelier heeft de tijd niet stilgestaan. Die ervaring wil ik wel gebruiken. Zo heb ik opleidingen in leer technieken gedaan en die vragen om nieuwe gereedschappen. Ik ga op dit moment aan op handgemaakte tassen leer. Dus ik zie hier een kans voor hem en voor mij om een mooie handgemaakte leren tas te maken. Tja, praat me niet over klanten, ze willen vaak de tas die ze al hebben. Maar de stof die ik toen gebruikt heb is op, dus opnieuw een kans voor mijn designer talent.
Wij naar boven om nieuwe stof uit te zoeken. Gelukkig heb ik nog wel precies hetzelfde vintage leer van een oude gesloopte bank. Er moeten weer van die mooie dikke handvaten aan met een touw erin. Dat wordt handstitching en die techniek is tijdrovend en arbeidsintensief.
Ik ga het hele weekend keihard aan het werk want hij moet maandag klaar zijn voor gebruik. Uiteindelijk is het een prachtige tas geworden. Volgens Marcel is het een Samoerai tas door de roze kersenbloesem. De kersenbloesem staat voor de schoonheid van het leven en zijn vergankelijkheid.
Maandag ga ik sporten en kom rond 13.00 thuis! Marcel komt meteen op mij af. “Dien, ik heb goed nieuws en slecht nieuws!” “Doe eerst maar het goede nieuws:” “Er is net gemaild dat mijn tas op het werk staat!!!!” “En het slechte nieuws?” “Nou ja, nu heb je deze mooie Kersenbloesem tas helemaal voor niks gemaakt!” Ach ja Kersenbloesem hé, geniet van deze tas, voor je het weet is het…..
